Dün gece saat on sularında Mayami ' ye indim. Herşey yolunda. Kendi evimden çıkıp buradaki otele varmak tam 24 saatimi aldı ama bu süre zarfında günün ismi değişmedi. Sabah 6' da yola koyuldum, perşembe. Uçaktan indim perşembe, uykuya daldım hala perşembe... Neyse bu sabah kalktığımda nihayet cuma olmuş, herşey normale dönüyor sanırım.
Şu anda geçici olarak otelde bir oda verdiler bana. İnsanın "geçici olmasın, hep burada kalayım" diyesi geliyor. Öyle hoş, öyle güzel bir atmosfer. Yatağımda yedi tane yastık var diyeyim siz anlayın. Bir tanesine kafamı koydum ama diğerlerini henüz çözebilmiş değilim. Dilim pidelerin üzerinde yatan kebap gibi hissediyor insan.
Herneyse, işleri yoluna koyup kafamı bir evceğize sokana kadar internet erişimlerinde aksamalar, takip ettiğim blogları okuyamamalar falan olabilir, lütfen mazur görünüz. Özünde bu kardeşiniz de temiz, sevecen bir o kadar da efendi bir kimsedir. Karıncayı incittiği olmuşsa da danaburnuna hiç dokunmaz, korkar ondan.
Saygılar.