Bloguma Dokunma!

Çağ dışı sansürleme hareketlerine tepkinizi gösterin! Gerekçesi ne olursa olsun kullanımı ücretsiz olan internet hizmetleri birkaç kişinin keyfi çıkarları için karartılamaz. Türk Mahkemelerini bu konu üzerinde daha duyarlı olmaya çağırıyoruz.

 

 

Okyanusa Vardık

Öncelikle sağ sağlim Mayami' ye (Miami) ulaştığımızı belirtmekte yarar var. Seyahatimiz toplam 49 saat sürdü. Yolculuk yazısını toparlayıp yazar mıyım bilmiyorum ama yolculuk filmini mutlaka tamamlayacağım. Yol boyunca sürekli video çekip durduk çünkü. (Filmi izlemek için: http://www.youtube.com/watch?v=UC7Cjeqehow )

Son dört geceyi dört farklı otelde geçirdik. Çok şükür ki artık yeni kiraladığımız evdeyiz. Komşularımız malesef kablosuz internetlerini paylaşacak kadar cömert değiller. En kısa zamanda internet bağlatmamız gerekiyor.

Evimiz çok güzel, çok merkezi bir yerde. Okyanusa 100 metre mesafede. Hatta camdan da bir ucu gözüküyor. Bir üst sokağımızda Türk Büfesi var. Deco... Döner, ev yemekleri, tatlı çeşitleri, beyaz peynir, sucuk. Allahım rüya gibi. Çaydanlıktan Rize Çaykur çayı içtim. Ceyk' e de içirdim. Nasıl dedim? Sıcak, dedi.

Şimdi yazıyı yüklemeye çalışacağım ha gayret. Bir sıkımlık kablosuz bağlantı geliyor çok uzaklardan, onu yakalarsam...

Yine Haritayı Çıkardı Bizim Çocuk

Yolculuk vakti geldi çattı demektir bu da. Bloğu takip eden arkadaşlar şu anda bulunduğum Leyk Ozark, Mizuri' ye dört ay kadar önce geldiğimi hatırlayacaklar. Dört ay oldukça uzun bir zaman dilimi benim gibi yörüğe. Sırtımda abam ve besili develerimle çoktan yola koyulmuş olmalıydım ya, kısmet değilmiş. Kısmet bugüneymiş.

Hedef geldiğim nokta. Mayami Florida... Eski işime dönmek üzere şu anda çalıştığım işimden ayrıldım. Buna bir sebep havaların hafiften soğuması olarak gösterilebilir. Ama asıl sebep eski işimin şimdikinden daha rahat, daha verimli, daha daha... Olmasıdır.

Feysbukta Ölmek

Eskiden ölülerimizi gömer başlarına da mezar taşını diktik mi huzura ererdik. Sonra yolumuz düştükçe üç kuluvallah bir elham...

Şimdi devir değişti, insanlar gözleri açık gidiyor. En son yaptıkları şakalar, ebediyete intikal etmeden önce bildirdikleri bir iki "status" ve en son yükledikleri tebessüm eden fotoğraflarıyla çok değil bir iki cigabaytlık sonsuzluklarında periyodik olarak yüzüme bakıyorlar. Evet, günümüzün internet hastalığı "facebook" tan bahsediyorum. Daha şimdiden üç ölü arkadaşım oldu feysbuk listemde. Ara sıra önümü kesiyor rahmetliler, başka başka arkadaşlarının fotoğraflarında etiketleniyorlar. Kendilerine şarkılar ithaf ediliyor. Çok şükür henüz onlayn mevlüt okutabileceğimiz bir hizmet icat edilmedi. Edilmiş olsa bir tıkla gökten saf saf melek indirme yarışına girecek insanlar tanıyorum.

Gözünüzü seveyim bi rahat bırakın ölüleri. Feysbuk yetkileri de bir şekilde silsin onların profilini. Ya da ne bileyim, sanal mezarlıklar yapsın. Gözden uzakta sakin mekanlara taşısın fotoğraflarını. Biz yine üç kuluvallah bir elham gönderelim içimizden.