Feridun Abi ve Ercüment

Aşağıdaki diyalog ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Başka bir yazı yazmak için oturduğumda böyle bir şey yazıverdim. Memleketimizdeki tüm Feridun Abi' lere ve Ercümentgillere gelsin...

- Bazen diyorum ki hepsini bırakıp kaçıp gideyim.

- Nereye Ercümentçim?

- Kayıp gideyim diyorum.

- Leblebi ister misin?

- Yok saol. Hani insanlık mercilerine istifamı verebilsem.

- Kağıt olarak mı?

- Yok, beden olarak. Kara kaşım ve gözüm için teşekkürler ama buraya kadarmış, desem.

- Ölcen yani.

- Yok buz almayayım abi bademcikler şiş.

- Bir bademcik için koca beden yakılır mı lan?

- Yok, sadece o değil be abi, biliyosun.

- Şu meretten kopamadım Ercüment, yengen çok kızıyo.

- İçelim, o zaman

"Lüüüüüvvvt"

>>

- Eee, devam et.

- Güzel bir şarkının en doruk noktasında çıkıp gideyim. Şarkı bitip herşey olağan sıkıcılığına geri dönmeden anlıyor musun?

- Serdar Ortaç' tan örnek vermen gerekirse...

"...karşıma bir daha çıkma sakın, bence bu asrın hatası olur..."

- Şu müziği kısalım mı Feridun Abi?

- Hay hay...

- Sadece şarkı olması da gerekmiyor. Bir şiir, romanın en ağlamaklı yeri mesala. Tüyler diken diken, ruh diri diri iken çıkıp gideyim.

- Hay hay...

- Mesala yolda giderken annesi çocucuğunu kucağına alıyor, yanağından öpüyor falan. Beni orada bir ağlama tutuyor, inanmazsın...

- Niye?

- Annesi çocuğunu seviyor diye ben mutlu oluyorum. Aileler hep beraber sinemaya gidince ben yine seviniyorum.

- Güzel işte.

- Tamam güzel ama yetmiyor.

- Sen de bir aile kur sinemaya git o zaman Ercüment.

- Yetmez. Ben dünyadaki bütün babaların aileleri için güzel birşey yapma çabalarına karışmak istiyorum.

- Ne demek o?

- İyilikten güzelden yana herşeyin içine gireyim.

- Parmağını da haydariye sok.

- Ah pardon, ekmek küçük olunca fark etmedim.

- Sorun değil, içine girmek diyordun?

- Abi bunları kimseye anlatmazsın di mi?

- Yok koçum.

- Yani benim kafa biraz güzel şu anda.

- Sen sıkıntı etme, bu sofrada konuşulanlar bu sofrada kalır.

- Saol abi. Yani ne olduğunu bilmiyorum ama içimde bir taşkınlık oluyor zaman zaman. Gürül gürül çağlayan birşey. Dışarı atayım diyorum, atamıyorum.

- At at korkma.

- Mesela tüm kadınların kalbinde yer almak istiyorum. Kalp kapakçıklarında bir hücrecik olarak. Arasıra kana karışıp dolaşmak ta fena olmazdı tabi. Oradan soymuk borularıyla köke taşınan gilikoza bile geçebilirim. Kadınlardan ağaçlara yani.

- Tazeliyim mi?

- Tek olsun.

- Aaaa ama içiyoruz bak.

- İyi hadi.

- Floem dedin.

- Floem?

- Soymuk borusunun eş anlamlısı değil mi?

- Abi sende de biyoloji bilgisi ganiymiş ha...

- Ondan değil, bulmacalarda çıkıyo biliyon mu. Eeee?

- Yani kısaca bedeni bırakıp direkt evrene karışayım diyorum abi.

- Birgün hepimiz karışacağız zaten oğlum acelen ne?

- Yo aceleden değil de...

- Bak şimdi ben seni anladım. Edebiyatçı bir kardeşimizsin, lafı çevirip dolandırıyorsun, tamam eyvallah da senin derdin belli oğlum.

- Nedir abi?

- Sen çok abazan kalmışın?

- Haydaaa!

- Vallahi diyorum, sana karı bulalım Ercüment.

- Abi ben varlık sorununu anlamlandırmak diyorum, enel hak felsefesi diyorum. Sen karı diyorsun.

- Ne kadar zamandır yapmadın sen onu söyle.

- Abi git allahaşkına.

- Bak Hatice ablayı tanıyorsun di mi? Yıldırım' da oturan... Onun komşusunun güzel bir kızı varmış, seni onunla tanıştıralım.

- Abi sen yapma bari böyle muhabetleri!

- Öğretmenmiş kız oğlum daha ne istiyorsun.

- Leblebiyi uzatır mısın?

- Yaz tatili var, sabit maaşı var lan.

- Yaz tatili diyor yaa.

- Bak yengene söyliyim.

- Abi sakın ha.

- Ben gördüm oğlum, kız güzel.

"...haydi lili lili lili lili lili lili yar..."

- İşine gelmeyince nasıl açarsın sesini köftehor.

"...Yüzüm güldü sayende, içim huzurla doldu. Kaderimde yazan aşk sonunda beni buldu... Hoş geldin yar, yüreğime. Boş ver be, elalem ne-der-se-de-sin. Hadiiiiiiiii "