Dostlardan gelen sitemkar mesajları daha fazla gözardı edemeyeceğimi anlayıp (daha da mı gözardı edeceğidin?) bilgisayarın başına oturdum. Daha doğrusu onu, emzik saati gelmiş yavru misali şevkatle kucağıma aldım. Neyi kucağıma aldım? Bilgisayarı... Burada "neyi" sorusu bize belirtili nesneyi veriyor.
Bilenler bilir, bu benim ikinci Yunaytıt Siteyts maceram. Birinci macera yine bu blog satırlarında, yer yer vatan hasreti, yer yer ABD- TC karşılaştırmalı gözlemler olarak yer bulmuştu kendine... Elbette ki kaldığımız yerden devam edeceğiz, yine ilginç olayları, insanları yazıp hayatımıza notlar düşeceğiz. Lakin bu sefer bir nebze daha kaşarlaşmış bir gurbetçi olarak insanları göz yaşlarına boğmadan, kendimizi acındırmadan yapacağız bunu... Sen kendi rızanla gurbet gemisine miço yazılmışsın arkadaşım (virgül) niye sızlanıp duruyorsun, derler adama... Kimler der? Onlar. Burada "onlar" gizli özne.
Kayıtlar
