Dün gece televizyonda izledim, son anda çekti içeri adamı. Çekmese ölecekti. Son anda metro altında ezilmekten kurtulan adam büyük bir şükranla "hayatımı kurtardın" dedi kurtarıcısına. Bunu diyen elli küsür yaşlarda, saçları beyaz... Hacım geçmiş olsun da, sen hayatının çoğunu yemişsin zaten. Kurtarıcı beyefendi en fazla bir on seneni kurtarabildi. Onun da son ikisi yatakta, solunum makinasına bağlı... Yani haberi olaydı, gelir daha erken bir zamanda kurtarırdı.
Bu "hayat kurtarmak" lafı çok komiğime gidiyor. Yani düşünün mal gibi yaşayan bir insan var, kendisi dahil kimseye faydası yok... Biz tutup bunun hayatını kurtarıyoruz. Adam teşekkür edip mallığına kaldığı yerden devam ediyor! Eee o zaman neye yarar bizim emeğimiz? Sen ölümden dönmüşken bir silkelenip kendine gelmeyeceksen bizi niye uğraştırıyorsun?