Çoraplarımı Geri Ver!

Tanışıklığımız çok öncelere gitmediği içindir muhakkak, diyorum. Yoksa çamaşır makinası ile aramda ne gibi bir anlaşmazlık olabilir? Ben ona deterjanını suyunu sağlarım, o da bana temiz çamaşırlar verir. Al gülüm ver gülüm. Alan memnun, satan memnun...
Değil malesef! Biz kavgalıyız. Öyle saç saça baş başa değil tabi, sinsi derin ve içerden. Satranç oyuncuları gibi bin düşünüp bir hamle yapıyoruz. 
 
>>

Herşey bundan üç ay kadar önce, bazı çorap teklerinin "ruh ikizlerini" kaybettikleri gerekçesiyle bana başvurmalarıyla ortaya çıktı. Önceleri önemsemeyip geçiştirdiğim bu faili meçhul gasp olayları bir müddet sonra canımı sıkmaya başladı. Zira farklı renklerdeki dul çoraplarımın sayısı farkedilir biçimde artmış, her sabah işe gitme arifesinde onları ışığa tutup "bu bununla gider, lacivert siyaha komşudur" gibi yorumlar yapmaya başlamıştım.
Giysileriyle dugusal bağlar kuran bir insanım. Bir kıyafet üzerimde paralandıkça bana yakın bir hale gelir; eskidikçe benden daha çok anı, daha çok koku kalır üzerinde. Çorapların soğurduğu koku pek hayırlı bir koku değildir tahmin edersiniz ama yine bendendir, yine candandır o...

Diyip tören eşliğinde valizime kaldırdım bu dulcağızlarımı. Kendileri Türkiye' de üretilmiş olmak gibi bir ayrıcalığa da sahiplerdi. Yani bir gurbetçi olarak gözümü karartıp nasıl atardım onları? "Ne kasketim kaldı senin ora işi, ne yollarını taşımış ayakkabım" dizelerini yazan Nazım Hikmet' e karşı mahçup olurdum bir kere...

Neyse efendim, uzun lafın kısası yeni çoraplar aldım ben. Tabi işimiz icabı haftada iki gün çamaşır yıkamaya devam ediyoruz... Gel zaman git zaman bu yeni çoraplar da eksilmeye başladı! Her yıkamada en az bir tek çorap eşsiz geliyor. Atların süvarisiz dönmesi gibi. Yani bu makina bu çorapları napıyor!? Şaka değil, elime tornavida alıp açtım baktım bir takım yerlerine. Filtreden iki kediyi donatacak kadar pamuklu tüy çıktı! Sakın bu deyyus çorapları tüylendire tüylendire yiyor olmasın? Ama bu durumda bazı yarım yenmiş çoraplar bulmam lazımdı... Bir de niye hep çorap? Neden makina diğer çamaşırlarıma itibar etmezken zavallı savunmasız çoraplarıma göz dikiyor?

Bir sonraki alışverişimde doğru çorap reyonunda aldım soluğu. Aynı model siyah çoraptan tam on çift sayıp alışveriş arabama koydum. Yani ölenle ölünmüyor biliyorsunuz, çoraplar birer birer dökülse de benim her gün işi gitmem lazım, hayat devam etmeli. Ve elbet ayaklarımda aynı renk çoraplar olduğu halde...

Şu anki zayiat raporunu bilmek isterseniz söyleyeyim. 2 çift lacivert, 8 çift siyah kalmış. Evet, tahmin ettiğiniz gibi seri cinayetler ardı arkası kesilmeden devam ediyor... Bir sonraki hamlem çorap çiftlerini iple bağladıktan sonra makinaya atmak olabilir. Ama gözüm yemiyor... Bu sefer ya ikisi birden giderse? Galiba en iyisi tanrıları kızdırmaktansa kurban vermeyi yeğleyen eski inanç sistemini benimsemek. Sonuçta bir çorap yahu, bakire kız değil ki!