Düşünüyordu adam
ufka bakarak.
Mühim şeyler düşünen
tüm adamlar gibi
kaşlarını da çatarak.
Bir rüzgar esti
birdenbire.
Kafasından
şapkasını uçurdu.
Şaşılacak şey
değildi elbette,
fakat o gün ilk defa
bir şapkayla birlikte
içindeki akıl da uçtu.
Ufka bakarak
düşünen adamın
kaşları gevşeyiverdi hemen.
Yüzüne bir yerlerden
bir anlam geldi oturdu.
Akılsız kalan adam
düşünmedi artık.
Ufka doğru son kez baktı.
Mutluydu.
Nasıl olmasın,
bundan sonra her şeyi
kalpten yaptı.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder