Andımız

Sabahın o en lezzetli, en vazgeçilmez uykularından biriydi. Vazgeçmemek bir tercih olarak karşımdaydı fakat kapıyı yumruklayan eller öyle ısrarcı ve teklifsizce gelmişlerdi ki biraz da telaşla yatağımdan doğruldum. Gözetleme deliğinden bakınca siyah takım elbiseler içinde iki kişi görülüyordu, biri elindeki kağıtları karıştırırken diğeri de delikten gözümün içine doğru bakmaktaydı. Kapıyı açıp pijamalarımı göstermeyecek şekilde başımı uzattım:
 
>>

-Buyrun?

-Yecaittin Bey siz misiniz?

-Evet

-İlkokul numaranız 279 muydu?

-Nasıl?

-Edirne İlhami Ertem İlkokulu' ndan mezunsunuz...

-Evet te siz kimsiniz?

-Bakın bizler Milli Eğitim Bakanlığı' na bağlı özel müfettişleriz. Yaptığımız incelemeler sonucu ilkokul öğrenciliğiniz boyunca tek bir kere bile andımızı okumadığınızı tesbit ettik.

-Andımızı mı?... Nasıl olur, her sabah okuduk ya!

-Evet ama okul karşısında okumak için seçilmemişsiniz hiç.

-Haydaa, bunu nasıl tespit ettiniz çok komik.

-Bakanlığımız çalışıyor beyfendi, şimdi lütfen üzerinize bir şeyler giyip bizimle gelin.

-Nereye?

-Sizi en yakın ilköğretim okulunun sabah törenine götüreceğiz, orada bütün öğrencilere andımızı okutacaksızınız.

-Ne !!! Hayır...

-Lütfen zorluk çıkarmayın, çok fazla vaktimiz yok.

-Ama ben, ben unuttum andımızı.

-Valla onu beş yıl boyunca arkadaşlarınızın çantalarının arkasına gizlenirken düşünecektiniz. Benden sonra tekrar edin, Türküm!

-Ben 28 yaşındayım memur bey, bunu bana yapamazsınız.

-Tekrar edin, Türküm.

-Çoluk çocuk önüne çıkmam!

-Türküm!

-Türküm.

-Doğruyum!

-Doğruyum.

-Çalışkanım!

-Bakın bende heyecan vardır.

-Çalışkanım!

-Bi saniye çoraplarımı giyeyim.

-Tekrar edin, Çalışkanım.

-Bişey diycem, benim ilkokul arkadaşım Kaya vardı. O da hiç okumadı ki!

-1345 Kaya Gültaşlı mı?

-Evet.

-Onu geçen hafta Eskişehir Merkez İlköğretim okulunda misafir ettik.

-Anaaa!

-Daha yüksek sesle.

-Anaaaaaa!!

-Hayır, Çalışkanım!

-Çalışkanııııııııım!!!

-İlkem...

Yazımızın fotosu arkadaşımız sunnycamehome ' dan geldi. Teşekkür ederiz.

ÖNCEKİ YORUMLAR:

Yazan:atkadehielinden | Tarih: 2007-11-20 09:37:44
Konu: ....

niye okumadın sende
bi kere bilenem andımızı
okumazsan gelir siyah takım elbiseli insanlar
böler uykunu okutur sana andımızı...
............
Çok gerçekçi oldu di mi kurgu? Sanki her an gelebilirlermiş gibi...

Yazan:hicasliyok | Tarih: 2007-11-20 17:04:57
Konu: Küçüklerimi korkutmak, büyüklerimi saymak..

İnanmıyorum Yec insan bu kadar mı meraksız olur?..
5 yıl ya dile kolay 5 yıl..
İnsan "Ulan neymiş bi de ben yemin ediim." der :)

Bırak yerimde söylemeyi , bi keresinde o mikrofonu bana verdilerdi okutuyum diye.. Başlıktakini söylediydim yanlışlıkla mı artık şımarcam diye mi hatırlamıyorum..:)
Zaten o son oldu.. :)
..............

Haa ben anlatırken yanlış anlattım sanırım. "Beş senede hiç okumadım" diyince beş sene boyunca okulun önünde okumamayı kastetmiştim. Dur bi değiştireyim orasını. Bizim ilkokulda her gün başka bir öğrenciyi seçerlerdi kürsüye çıkmak için ben de ondan tırsardım çok fena. "Yıllar sonra beni yakalasalar amma komik olur" diye geçiriyordum o zaman da aklımdan ve nihayetinde böyle bir yazı yazmak geldi aklıma.

Küçüklerimi "korkutmak" büyüklerimi saymak ta iyimiş. Biz de öğretmene gider, bugün saydıklarımızla birlikte tam 454 (atıyoruz burayı) "büyük" oldu örtmenim daha devam edelim mi, diye dalga geçerdik. Vay be esprili çocuklarmışız velhasıl...

Yazan:jidotakafu | Tarih: 2007-11-20 20:04:05
Konu: :D

ben de senin farkli modelinim iste.
Bizim okulda ilk kim kaparsa o gun andimizi okutma isi onundu ..
Kalabalik olurdu okutanlar ama bir kisi olmazdi..
Biz sabahin korunde gider merdivenlerin basinda
nobete baslardik andimizi okutacaz diye .
Ben ock severdim ya .
hele ortada durup mikrofunu tutan ogrenciysen keyfine diyecek olmazdi :)) ..
Cok sey kacirmissin cookk .valla bak :)
............
Ha, birkaç kişiyle daha rahat tabi. Ama tek başına şaşırmadan okuyabilmek çok imkansız geliyordu bana. Zaten bunu o zaman başaran çocuklar şimdi hayatta iyi yerlere geldiler :) Bi de biraz yaşım ortaya çıktı galiba. Bizde mikrofon falan hak getire... Boğazlarını patlata patlata okurdu evlatçıklar :)

Yazan:imbirgaripsinbirgaripler | Tarih: 2007-11-20 20:54:39
Konu: **

bıktım arkadaş şu blogcudan.bugün buraya yorum yazdıydım ben uçmuş.
ne dediydim unuttum şimdi.ama bu andımız bende de pek takıntıydı.utanırdım.öğretmen kim okutacak diye seçmeye gelirken hep gözümü kaçırırdım öğretmenden:)gerçi bi iki zorla okuduktan sonra utangaçlığım geçmişti.heveslenmiştim bi de hep parmak kaldırıyodum ben okutayım diye.okuttuğumda da bi coşkuyla bağıra bağıra okutuyodum:))şimdi eşşek kadar kız olaraktan örtmen olursam gene öğretmek için okutacam sanırım:D
............
Ya işte ben o siftahı hiç yapamadığım için üzerimde korku olarak kaldı. Bu da milli eğitimin kulağına gitmiş bi şekilde :) Hehehe...

En kısa zamanda öğretmenliğe başlamanı diliyor ve istiyorum. Bol şans!

Yazan:somebuddy | Tarih: 2007-11-21 13:46:46
Konu: Türküm!

türküm, doğruyum, çalışkanım.
ilkem, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.
ey büyük Atatürk! açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime and içerim.
varlığım, türk varlığına armağan olsun.

sen o zamanlardan pek ileri görüşlüymüşsün Yec ya.. vatandaş esas şimdi korkuyor andımızı okumaya.. şimdi meydanlara göğsünü gere gere "Türküm" dediğini düşünsene.. peehh..

hamiş: tek değilsin bu arada.. aynı korku bende de vardı :)
...........

Çok şükür nihayet benim gibi birisini bulabildim. Herkes maşallah ne hevesliymiş.

Yazan:misafir | Tarih: 2007-11-21 15:45:21
Konu: :)

Çok iyiydi ;))) neydi gerisi anaaa bende unuttum iyimi...Keyifli rüyalarrrr
..............
Bak misafire bi çay yapamadan kaçmış gitmiş, ayıp oldu be...

Yazan:hbasak | Tarih: 2007-11-22 12:08:35
Konu: andımız ve marşımız

Bizim okulda 4.5. sınıf öğrencileri okuturdu andımızı. Her hafta başka sınıftan 4-5 kişilik bir koro bu onurlu görevi yerine getirirdi. Kendi sınıf arkadaşının o hafta andı okutması sevinç ve övünç meselesiydi. En çalışkan, cici çocuklar seçilirdi sınıftan andımızı okutucusu olarak. Tabi ben de çalışkan, cici bir çocuktum, pazartesilerden bir pazartesi, koroda bana da yer verildi. Ne var ki topluluk önünde utançtan sesi hiç çıkmayan, kendi sesini kendi duymayan birisiydim ben, korodakilerin benim yerime de boğazlarını patlatması gerekmişti. Sınıfı temsil görevini iyi yapmadığımdan rezil oldum, ne utanç! Bir daha da and içtirmediler bana Allah'tan.

Bir de istiklal marşını söyletme meselesi vardı. Her hafta bir öğretmen elini kolunu sallayıp bütün okula marşı söylettirirdi. Bu işe pek hevesli öğretmenler vardı, bizimkisi ise istemez, öğrencilerin arasına saklanmaya çalışırdı Müdür bey kendisini çağırmasın diye. Bir kere müdür zorla bizim öğretmeni yakalayıp ısrarla İstiklal Marşı söylettirme görevini ona vermişti. Öğretmenimiz pek sıkıldıysa da bütün sınıf çok mutlu olmuştuk, kendi sınıf öğretmenimiz tüm okula marş söylettiriyor diye !
...........

Valla ne güzel, bir yazı ile bir çok anını depreştirdik galiba Başak. Yorumunu tebessüm ederek okudum. Hepimiz benzer tecrübelerden geçip te büyümüşüz...

Yazan:SunnyCameHome | Tarih: 2007-11-22 17:14:07
Konu: andımız

yirmisekiz yaşına geldim bu söyleten ve söyleyenlerde ötürü hala ekolu okuyorum ben bu andımızı...
-Türküm
-Türküm
-Doğruyum
-Doğruyum
-Çalışkanım
-Çalışkanım....
.......................

evet tek satır okumak mümkün değil hakkaten. Solo ve koro olmalı...

Yazan:hbasak | Tarih: 2007-11-25 22:01:43
Konu: tarihçe

Andımız metnini kimin yazdığını, ne zamandan beri hafta başlarında öğrencilere söylettirilmekte olduğunu hiç merak etmemiştim, hatta bu yazıyı okuduktan sonra da aklıma böyle bir soru gelmedi. Ama az önce bir yerde bu bilgi tesadüfen karşıma çıktı, ben de hemen aldım buraya getirdim : 1933'te kaleme alınmış bir metin "andımız" ve o zamandan beri okullarda söyleniyor. Hikayesi şöyle; devrin genç milli eğitim bakanı Dr. Reşit Galip Bey, 1933 yılının 23 Nisan günü ilk önce evde kızlarıyla bayramlaşır (kendisi, 3 kız babasıydı). Bayramlaşma sırasında bir şeyler söylemek istediğinde heyecanla "andımız" çıkar ortaya, metni yazar ve Çankaya Köşkü'ne gittiğinde bunu gösterir Atatürk'e. 23 Nisan Çocuklarına bir "armağan" olarak verir öğrenci andını, o gün bugündür öğrenciler "Türküm, doğruyum" diye haykırıyor :)
..............
Teşekkürler Başak, ben de hep merak ediyordum nerde ve ne zaman başladı diye. Bayramlaşmak deyince dini bayramlar akla geliyor hemen. Şu anda 23 nisanlarda çocuklarıyla bayramlaşanlar var mı? O dönemin çoşkusu bir başkaymış demek ki!
Tam metni de buraya alıp anmış olalım...

Türküm, doğruyum, çalışkanım,
İlkem; küçüklerimi korumak,
Büyüklerimi saymak,
Yudumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.

Ey Büyük Atatürk!
Açtığın yolda,
Gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.

Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ne mutlu Türküm diyene!"

Fakat yine de benim anlamadığım bir nokta var, aramızdan çıkan tüm tembeller, saygısızlar, küçüklerini korumayıp büyüklerini saymayanlar, ülkesini sevmeyenler, dolandırıcalar, rüşvet yiyenler, hortumcular ve vergi kaçıkçıları da hep bu yemini etmediler mi 74 yıldır? Hepsi de varlığı Türk varlığına armağan olmuş çocuklar değil miydi? Yani bu içilen litrelerce ant bir işe yaramıyor mu? Yoksa ortaokul ve lisede mi bozuluyorlar acaba? Kolayı var efendim, üniversite son sınıfa kadar uzatılsın bu yemin, böylece biz de rahat edelim memleket te... Oh be çözüm kolaymış aslında, bir anda ortaya çıktı. Şimdi ben gidip biraz yatayım en iyisi :)

Yazan:isimsiz | Tarih: 2007-11-22 16:14:19
Konu: saol

ben de bu kadar güzel bir yazı yazdığın için teşekkür ediyorum, benim de andımızı söyletmediğim ortaya çıkmış ama olsun ...
...........................
Bu yorumun sahibi yazıda adı geçen ilkokul arkadaşım Kaya' dır. Saolsun, davetim üzerine gelip yazıyı okumuş :)

Yazan:SunnyCameHome | Tarih: 2008-01-12 23:02:45
Konu: ...

fotosu da benden olsun... geçenlerde yolum bir ilkokulun çalışkan ikilerine düşünce duvarda andımızı görünce hemen bu yazıyı anımsadım... bu da fotomuz..

http://img1.blogcu.com/images/s/u/n/sunnycamehome/andimiz.jpg
................
Teşekkürler saniicim, hemen alt mizanpaja aldım onu. Pek yakıştı...