MİMLİ MÜZİK

Öbür yıla kadar yazı yazmam, dedik. Ama büyük konuşmamak lazım. Blogcu arkadaşım Dolfin beni mimlemiş, en çok sevdiğim on şarkıyı yazmamı istemiş... Ama hangi dönemde, hangi ruh halinde ve hangi tarzda olduğunu belirtmemiş. Müzik sevdalısı bir insan olarak ciddiye aldım bu soruyu, acaba dedim "Beni bugünlere taşıyan şarkılar neler? Hayatımın hangi dönemlerinde hangi parçaları dinliyordum?"

Düşündüm taşındım ve şöyle sınıflamaya karar verdim...

Çocukluk, 3-7 yaş arası:

Elbette ki yüzlerce şarkı gelip geçmiştir. Henüz müzik zevki oluşmadığı için her tür parçayı büyük bir iştahla dinliyorsun. Bu döneme damgasını vuran ne olabilir diye çok düşündüm. Ve sanırım buldum:

Ayrılık geldi başa katlanmak gerek

Seni çok çok özledim, arkadaşım eşek

>>

Dünyanın en güzel çocuk şarkısıydı bence. Tabi o zamanlar çocuk olduğumuz için böyle demiyoruz "dünyanın en güzel şarkısı" diyoruz. Radyoda ne zaman denk gelsem illa ki işi gücü bırakıp dinlerdim. Üzülürdüm bi de! Köyden ayrılma durumu var, mevsimler gelmiş geçmiş ama arkadaşın bir haber vermiyor. Hayırsız, vefasız bir tablo çiziyor orada Barış Manço. Böyle arkadaşlara "eşek" demek lazım diyor. Arkadaşım Eş, arkadaşım Şek. Arkadaşım Eşek!

http://uk.youtube.com/watch?v=kuurYbcBo9U

İkinci çocukluk, 7-13 arası:

Dayımın büyük oğlu yeşil bir kaset tutuşturuyor elime "Bak bu grubun şahane şarkıları var" diyerek. Hemen ileri sarıp en sevdiği şarkıyı buluyor.

Bir çift yaprakmış dalında yumuşacık

Tutmuşum tutmuşum ellerinden seni

Düşmüşüz yavaşça bir sakin derenin

İçindeymişik, yeşilmişik, sazmışık

Yenitürkü' yle orada tanışıyorum işte. O zamana kadar dinlediklerimden çok farklı... Kaset bana armağan ediliyor. Bir de meşhur "walkman" furyası yetişmesin mi? Kocaman sünger kulaklıklarımı takıp sokağa çıktığımda benden mutlusu yok... İki adım gazete almaya bile "sony volkmenimle" gidiyorum. Babamın pil parası yetiştiremediği günler. Kısa sürede arkadaşlara da aşılıyorum Yenitürkü' yü. Bende olmayan bazı albümleri de onlar alsın, kasetlerimizi değiş tokuş edelim diye :)

En sevdiğim Yenitürkü şarkısı hangisi? Söylemesi gerçekten güç ama en çok iz bırakanlardan bir tanesi "Irmak"

Vira Vira albümünün A yüzündeki sondan bir önceki şarkıdır. Bunun tersini çevirirseniz "Eski Aşklar" şarkısı çıkar. Eski Aşkları dinleyip sonlarına yakın bir yerde tekrar A yüzüne çevirmek gerekir. Doğru yeri buldurduysanız ne ala, Irmağı en başından çalabilirsiniz (Vay be ne yaman bir uğraştı bu manyetik bantlar! Hatırlarım, pilden yana sıkıntı olduğunda da kalemle fırıl fırıl kaset çevirme işkencesi yaşanırdı. Galiba yaşlandım ben)

Irmak, ensturmantel bir parça. Böyle bir müzik şekli olduğunu da ilk Yenitürkü' den öğrenmiştim. İnsanların şarkı söylemediği şarkı! Vay canına! Irmağa dair bir link bulamadım. Benim güzel kemençe ezgim hala bekaretini koruyor sanırım.

İlk gençlik, 13-15

Yenitürkü' den sonra Moğallar geliyor. Kaset koleksiyonumu da buna göre diziyordum zaten. Moğallar buluğ çağında ihtiyaç duyduğum o enerji dolu müziği veriyordu belki. Ama sırf bu yüzden değil elbet. Anadolu ezgilerini, ritmlerini kullandıkları için çok sevmiştim onları. En favori Moğallar parçam derseniz... Düm-Tek. Sadece iki kelimeden oluşan sözleriyle dünyanın en yalın, en dost melodisi Cahit Berkay' ın yaylı tamburundan lıkır lıkır akar:

http://uk.youtube.com/watch?v=MTSM5n12G6c

Lise gençlik, 15-18

Kesinlikle Cem Karaca dönemi diye adlandırabileceğim bir dönem. Moğollarla beraber en çok takıldığım şahsiyet. Yedi albümü vardı bende ama hala bir yerlerden hiç dinlemediğim şarkıları çıkıp duruyordu. Bir insan bu kadar mı üretken olur. Çok düşünmeden bu dönemime imzasını koyan şarkı: Emrah... Cem Karaca' nın Almanya' daki bir orkestrayla yaptığı (Ferdi Klein) muhteşem kayıt şu anda bile tüylerimi diken diken etmeye yetiyor. Karaca' nın tüm şarkıları bir yana Apaşlar grubu ile ürettikleri bir yana. Emrah' ta onlardan biri, sözleri Aşık Emrah' tan.

Sabahtan uğradım ben bir fidana

Dedim mahmur musun dedi ki yok yok

Ak elleri boğum boğum kınalı

Dedim bayram mıdır dedi ki yok yok

http://uk.youtube.com/watch?v=ILHXBwNf82E

19-20 yaş (gele atma dönemi)

Üniveristeyi ilk yıl kazanamadım. Tutturdum "ben konservatuara hazırlanacağım" diye. İstanbul' daki eve gönderdiler valide ve pederim. Aklımı başıma toplayayım, müzik kursları alıp hevesimi geçireyim diye. Bu dönemlerde Aksaray' da Ender mağazasının alt katındaki kasetçiden orjinal albümler buluyordum. Bir tanesi de Sema ve Taksim' di. Tını farklıydı. Kontrbas, piyano, saksafon diye giden bir caz altyapısı ama üstte Nazım Hikmet, Cevdet Anday, Özdemir Asaf' ın şiirleri. Çalanlar Alman, söyleyen bir Türk kızı. Kesinlikle "Sihir" albümünü seçebilirim bu dönem için. Bu albümden Tahir ile Zühre' diyelim.

Tahir olmak ta ayıp değil, Zühre olmak ta

Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil

(Bu şarkıyı da bulamadım internette)

20-23 Üniversite ilk zamanlar

Özel yetenek sınavı ile Mimarsinan' a giremedik bari genel yeteneğimizle Ege Ziraat Fakültesine gidelim diyoruz. Çoğul kullanıyorum çünkü yine aile meclisinden çıkan bir karar... Yirmi yaşımın baharında, daha önce hiç görmediğim İzmir' e varıyorum. Tabi müzik arayışları devam ediyor. Özel piyano derslerine başlıyorum...

Bir gün uzun saçlı bir adam beliriyor televizyonda. Tuluyhan Uğurlu imiş. İstanbul Kanatlarımın Altında isimli filme yaptığı müzikle hemen ilgimi çekiyor. Oturup kulaktan çıkarmaya uğraşıyorum parçayı. Üç aşağı beş yukarı çalıyorum. Piyanistmiyim neyim lan?

http://uk.youtube.com/watch?v=mL51mDGfsYg

Kerem Görsev kimdir? Ne tarz müzik yapar? Sorularına cevap arıyorum sonra. Üç albümünü alıp, konserlerine katılıyorum. Hatta Ege Üniversitesi' ndeki bir konserinden önce elimde tornavidayla ses teknisyeni kılığında provasına sızıyorum. Bildiğim ilk Türk Caz piyanisti. Hala da severek dinlerim. En çok yer eden şarkısı? "Black Sea" diyelim. Hem yutüpte de var. Meeting Point albümünden gelsin, Kara Deniz.

http://uk.youtube.com/watch?v=bwbyqnwnS2k

24-26 arası

Koro dönemim bu dönem. İzmir' de bulunduğum sekiz sene boyunca çeşitli çok sesli korolarda söyledim ama özellikle bu dönemde İzmir Senfoni Orkestrası ile ortak yaptığımız konserlerde artış olmuştu. Hatta İzmir Belediyesinden korist maaşı aldığımız bir dönemdi. Türkiye şartlarında yarı-profesyonel bir koro için çok önemli bir başarı. İşte o aralar bir üç ay Adnan Saygun' un Yunus Emre Orotoryosunu çalıştık. Hayatımın en önemli müzik deneyimi oldu o konser. Topu topu iki konser yaptık ama can teslim etmiş kadar oldum. Orotoryonun son bölümünü buldum yutüpte, bizim koronun konserinden.

Sensin kerim sensin rahim,

Allah sana sundum elim

Senden artuk yoktur emim,

Allah sana sundum elim

Ecel geldi vade erdi,

Bu ömrüm kadehi doldu

Kimdir ki içmeden kaldı,

Allah sana sundum elim

http://uk.youtube.com/watch?v=yv0ZXpr3F-E

26 ve şimdi

İzmir' den ayrılınca biliyorsunuz Miami' ye geldim. Hem de Ziraat Mühendisi olarak. Ama müzik sevdam da peşimi bırakmış değildi. Hemen bir dijital piyano alarak çalışmalarıma devam ettim. Bir otelin restoranında çaldım 8 ay kadar. Eski alışkanlıkla koro bile aradım Miami' de. Miami Gay' ler korosu diye bir başlık görünce hevesim kaçtı tabi. Sopranoları ve altoları dışlamışlar, abiler tenor, bas takılıyor. Allah hayretsin...

On parçadan sekizini doldurmuşuz bu arada. Şimdi de bu günlere dair iki parça verelim. Yutüp Türkiye' den hala kapalı mı bilmiyorum ama benim şarkı-türkü aramak için çok sık kullandığım bir yol. Hoş kapalı da olsa bunu aşmayı biliyor herkes... Herneyse geçenlerde yutüpte keşfettiğim azeri Tenor' u önereyim size. Resid Behbudov. Valla derler ya Pavorotti yanında halt etmiş diye... Halt etmez mutlaka ama Resid Behbudov da olağanüstü bir teknik gördüm ben. Qizil Uzuk isimli şarkıyı (kızıl yüzük olduğundan şüpheleniyorum) yorumlayışını gelin siz de bir dinleyin, bana hak verecek misiniz vermeyecek misiniz... Sözler bir nevi Türkçe ama anlamıyorum. Anlayan olursa bir adım beriye gelsin lütfen.

http://uk.youtube.com/watch?v=LJR2qz5Yb3o&feature=channel_page

Ve son parça hakkımı daha dün dinleyip çok beğendiğim genç bir ukelele (gitar yavrusu) yorumcusuna vereyim. Jake Shimabukuro "Let' s dance" diyor....

http://uk.youtube.com/watch?v=ZqaYmQZgrB4&feature=channel_page

Koca yazıyı TRT FM sipekeri bitirmek istemezdim ama öyle denk geldi. Yaktın beni Dolfin! Mimlemenin içine müziği karıştırıp zayıf yerimden vurdun beni. Gecenin bu saati bilgisayara kitlendim kaldım. Her neyse, biraz şahsi olan bu yazıyı bu noktaya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum. Şarkılara reaksiyonlarınızı duymak ne denli hoşuma giderdi anlatamam.

Saygılar ve sevgiler. Ha ben kimseyi mimlemiyorum. Yazık insanlara.