Plastik Sandalye Sorunsalı

Bugün hayattan yeteri kadar tat almıyorsak bir sebep te plastik sandalyelerdir. Diyalogların sıradanlaşması, sevgilerin yozlaşması ve içsel yalnızlığın artmasında da önemli etkileri vardır. İnsanlığın bugüne kadar otura geldiği yüzeyler arasında en kişiliksiz, en sevimsiz ve güvensiz olanıdır şüphesiz. Doğal olmamasına zaten girmiyorum.
 
>>

Fizik derslerinden ebonit çubuğu hatırlarsınız... Hani saçımıza sürterek yüklediğimiz statik elektrik sayesinde küçük kağıt parçalarını çekerdik... İşte bu sandalye tamamen ebonitten yapılmadır. Gün boyu afedersiniz kıçımızı sürterek öyle bir statik elektrik yükleniriz ki, çevrede ne kadar kötü enerji varsa gelip şakkadanak üzerimize yapışır. Toprakla temas edip sakinleşmemizi de engeller bu plastik sandalyeler.

Sadece ülkemizde değil, dünyanın her yerinde artmaktadır sayıları. Gözümle gördüm, burada Mayami' de var. Dünyanın en romantik şehri Paris' te, kaldırım üstü oturma grubu olarak gördüm. Oturdum. Üzeri kayış gibi siyah, kolçaları güneşten sararmış, paslı, tuhaf bir renge bürünmüştü.

Kırılıp eskimeleri çok kolay olmadığı için daha yıllarca elden ele kullanılacaklar... Bir yandan da harıl harıl üretiliyor, biliyorsunuz. Plastiğin doğada 1000 yıl çözülmeden kalabildiğini göz önüne alırsak nasıl bir kuşatma altında olduğumuzu kolayca görebiliriz. Yani 3000' li yılların uzay çağında insanların hala bunlar üzerinde oturduğunu hayal edin! Gıcır gıcır uzay gemisinin kantininde zafer plastikten beyaz oturma grupları olabilir (masaların ortasında şemsiye takabilmek için delikler de mevcut)

Bir de psikolojik tarafı var olayın. Dünyaki en ucuz ve eğreti oturma eşyası olması, sahiplerinde de benzeri bir hüzün yaratabilir. Bende yaratıyordu mesala. Evimizin balkonundaki plastik tabureme oturup büyük bir umutsuzlukla aşağıdaki yola bakıyor ve düşünüyordum:

Şu anda evlerine doğru giden bu insanlar çok kısa bir süre sonra balkonlarda, mutfaklarda kendilerini beklemekte olan plastik sandalyelerine oturacaklar. Sonra aynı buruk sohbetlerini edip tek bir yaratıcı fikir beyan etmeden yemekten kalkacaklar. Evin hanımı bulaşık beziyle plastik masayı silecek, yer kaplamasınlar diye sandalyeleri iç içe geçirecek. Bu işlem aynı anda onbin evde tekrarlanacak... Yemekten sonra kimse tiyatroya, konsere gitmeyecek. Ya da eline fırçasını alıp yarım bıraktığı yağlıboya tablosuna dönmeyecek. Çünkü plastik sandalyeler buna izin vermez. Plastik sandalyede kitap bile okunmaz, siz hiç kitap okuyan birini gördünüz mü onların üzerinde? Plastik sandalyede televizyon izlenir; tavla, okey oynanır... Uzun zaman plastik sandalyelerde oturanların merak ettikleri şeyler azalacak, içleri daralacak, sigaraya başlayacaklar. Sandalyelerin kolçaları üzerinde sigara yanıkları, çıban gibi baş verecek. Ağır abilerin, tombul ablaların kabusu olacak esnek bacakları. Ve sevgililer hiçbir zaman güvenip sevişemeyecek üzerlerinde... Bunlar üzerinde ders çalışan çocuklar sınavlardan çakacak. Plastik sandalyeleri, üzerlerine konulan küçük minderler de kurtaramayacak; sahiplerine dert kapısı olmayı sürdürecekler.

Neden?

Nedenini tam olarak açıklayacak kelimeleri bulup toplayamıyorum şimdilik :) Ama hissettiklerim böyle. Plastik sandalyelerden acil olarak kurtulmalıyız. Onlar bizi sıradanlaştırmak için, kişiliğimizi ve heyacanımızı çalmak için bütün dünyada alanen örgütleniyorlar... Plastik oturma gruplarını toplatarak zararsız polietilen ürünlere dönüştürmek zorundayız.

Peki alternatif ne? Nereye otursun bu millet?

Tahta başta olmak üzere, herhangi bir metal alaşıma otursunlar.

Ama yaşa, taşa ve kucağa oturmasınlar.

Yazımızın konusu olan hain plastik sandalyelerin kucağına hele hiç...